Ankara-Sokaklari

Marangoz

Yazar:Mustafa Yıldırım

Yaşlı bir marangozun emeklilik çağı gelmişti. İşveren müteahhidine

çalıştığı konut yapım işinden ayrılmak ve eşi, büyüyen ailesi ile birlikte

daha özgür bir yaşam sürmek tasarısından söz etti. Çekle aldığı ücretini

elbette özleyecekti. Emekli olmak ihtiyacındaydı, ne var ki. Müteahhit iyi

işçisinin ayrılmasına üzüldü. Ve ondan, kendine bir iyilik olarak, son bir

ev daha yapmasını rica etti. Marangoz kabul etti ve işe girişti, ne var ki

gönlünün yaptığı işte olmadığını görmek pek kolaydı. Baştan savma bir

işçilik yaptı ve kalitesiz malzeme kullandı. Kendine adamış olduğu mesleğine

böyle son vermek ne talihsizlikti!.. İşini bitirdiğinde, işveren, evi gözden

geçirmek için geldi. Dış kapının anahtarını marangoza uzattı. ''Bu ev

senin'' dedi, ''sana benden hediye.'' Marangoz şoka girdi. Ne kadar

utanmıştı! Keşke yaptığı evin kendi evi olduğunu bilseydi! O zaman onu

böyle yapar mıydı!

Bizim için de bu böyledir. Gün be gün kendi hayatımızı kurarız. Çoğu

zaman, yaptığımız işe elimizden gelenden daha azını koyarız. Sonra da,

şoka girerek, kendi kurduğumuz evde yaşayacağımızı anlarız. Eğer tekrar

yapabilsek, çok daha farklı yaparız. Ne var ki, geriye dönemeyiz.

Marangoz sizsiniz. Her gün bir çivi çakar, bir tahta koyar ya da bir

duvar dikersiniz. ''Hayat bir kendin yap tasarımıdır.'' demiştir biri. Bugün

yaptığınız davranış ve seçimler, yarın yapacağınız evi kurar. Öyle ise

onu akıllıca kurun. Unutmayın...

12.07.2010 itibariyle,Toplam: 98600 ziyaretçi kişi burdaydı!