Ankara-Sokaklari
Onu Ne Kadar Çok Sevdim
Yazar:Mustafa YıldırımOnu Ne Kadar Çok Sevdim
Rahip, mezarlıktaki işini bitirmek üzereydi. O anda elli yıllık karısını
kaybeden 78 yaşındaki adam:
''Onu ne kadar çok sevdim.'' Diyerek çığlık çığlığa ağlamaya başlamıştı.
Yaşlı adamın yaşlı sesi törenin asil sessizliğini bozmuştu. Mezar
başındaki diğer aile bireyleri ve dostlar şok olmuşlardı, utanç içindeydiler.
Yetişkin çocukları al al moru mor babalarını yatıştırmaya çalıştılar:
''Tamam, baba. Seni anlıyoruz.''
Yaşlı adam gözlerini dikmiş kazılan mezara yavaş yavaş inen tabuta
bakıyordu. Rahip törene devam etti. Törenin sonunda, aile bireylerini
ölüm töreninin kapanışı olark tabutun üstüne toprak atmaya çağırdı.
Yaşlı adam hariç hepsi sırayla toprak attılar.
Yaşlı adam hala:
''Onu ne kadar çok sevdim'' diye sesli sesli konuşuyordu.
Kızı ve iki oğlu konuşmasını engellemek istediler, ama o devam etti,
''Onu sevmiştim!''
Kalabalık mezarlığı terk etmeye hazırlanırken yaşlı adam gitmemekte
direniyordu. Gözlerini mezara dikmiş bakıyordu. Rahip yaklaştı:
''Kendinizi nasıl hissettiğinizi biliyorum, ama gitme zamanı geldi.
Buradan ayrılmalı ve kendimizi hayatın akışına bırakmalıyız.'' Dedi.
Yaşlı adam çaresizlik içinde bir kez daha '' Onu ne kadar çok sevdim.''
Diyerek söylendi.
''Beni anlamıyorsunuz'' dedi Rahip'e ''Ben bunu ona sadece bir kere
söyleyebildim...''
HANOCH McCRTY, ED.D.
"Hikayeler-Öyküler" Sayfasına Geri Dön
12.07.2010 itibariyle,Toplam: 98582 ziyaretçi kişi burdaydı!